Aan het woord: Petra Cardinaal
In 2005 nam Petra Cardinaal Galerie Pennings over van Harry Pennings. In blog #16 vertelde ze hoe geleidelijk aan het idee ontstond om te kiezen voor een andere vorm.
“We deden veel meer dan alleen verkoop. Tijden veranderen. Galeries hebben een eigen stal, dat heeft Galerie Pennings niet zozeer gehad. Je kunt kunstenaars immers geen salaris bieden. Volgens een onderzoek van NGA (de Nederlandse Galerie Associatie) koopt in Nederland 3 % van de bevolking kunst. Mensen kijken wel naar kunst, maar hebben er weinig geld voor over. In mijn dagboek schreef ik jaren geleden al: ‘Kunnen we niet een andere vorm vinden? Hoe kunnen we kunstenaars op weg helpen? Hoe kunnen we aandacht genereren voor kunst?’ In musea is veel aandacht voor gevestigde kunst. Daarbuiten is weinig aandacht voor hedendaagse kunst. Zo ontstond het idee om een plek te creëren waar bezoekers en kunstenaars elkaar kunnen ontmoeten, met een galeriefunctie.”
“In het leegstaande pand Geldropseweg 63 hebben we een expositie georganiseerd met werk van Hans Biezen in de grote ruimte en van Noortje Haegens in de zijruimte, bij wijze van proef. Dat werd zo’n succes dat we in 2018 definitief naar dit pand zijn verhuisd. We hebben een subsidie-aanvraag ingediend bij SCE (Stichting Cultuur Eindhoven) om uit te breiden naar een platform voor fotografie, videokunst en new media art. Die aanvraag werd toegekend en daarmee hebben we de overgang naar Pennings Foundation in gang kunnen zetten. Nu willen we bij Impulsgelden subsidie aanvragen bij de provincie. Om kostendekkend te kunnen organiseren hebben we nu wel subsidie nodig, maar in de toekomst willen we de bijruimte gaan verhuren voor vergaderingen en bijeenkomsten van bedrijven, zodat we daar ook inkomsten uit kunnen halen. En op den duur willen we ook inkomsten halen (meer dan kostendekkend) uit activiteiten, zoals lezingen, workshops, cursussen, de fotoboekenbeurs en uit verkoop van kunstwerken. Maar we willen geen entree heffen voor exposities, alleen incidenteel. We willen laagdrempelig blijven.”
Na de verhuizing naar het nieuwe pand, maar nog in de overgangsfase van galerie naar stichting, was ‘Preview’ de eerste expositie. Het was een groepsexpositie van fotografen en kunstenaars waar we de de komende tijd mee verder willen: Fieke van Berkom, Hans Biezen, Paul Bogaers, Theo Derksen, Erwin van Doorn & Inge Nabuurs, Claire Felicie, Anne Geene & Arjan de Nooy, Martijn van de Griendt, Noortje Haegens, Risk Hazekamp, Wiesje Peels, Willem Popelier, Martin & Inge Riebeek, Ilse Schrama, Helen Sear. Een aantal heeft inmiddels een solo-presentatie gehad, voor een aantal anderen staat een solo-expositie in de planning. Maar daarnaast is uiteraard ook ruimte voor andere kunstprojecten. “En we willen ook cross-overs maken naar andere vormen van beeldende kunst en zelfs naar podiumkunsten.”
Zondag 14 april van dit jaar (2019) vierden we het 40-jarig bestaan van Galerie Pennings en de officiële transitie naar een stichting, Pennings Foundation. “De naam ‘Pennings’ wilde ik behouden.” Het jubileum hebben we gevierd samen met de uitreiking van de Harry Penningsprijs. Deze werd voor de vijfde keer uitgereikt. Winnaar was Marwan Bassiouni. Eerdere winnaars zijn: Renée van Trier (2007), Wytske van Keulen (2009), Awoiska van der Molen (2011) en Maroesjka Lavigne (2015).
Ter ere van het jubileum werd een selectie uit de privécollectie van Harry en Françoise Pennings tentoongesteld, met werken van o.a. Hans Biezen, Toos Nijssen, Charles Fréger, Charlotte Dumas, Marina Abramovic, Werner Mantz, Jan Dibbets, Mario Giacomelli, Ton Huijbers, Mischa Keijser en Wiesje Peels. “De collectie is grotendeels gelieerd aan de programmering van Harry en toont aan hoe breed zijn interesse was.”
“Pennings Foundation is nieuwe organisatie met de focus op de kunstenaar, het publiek en het delen van kennis. Kortom, een nieuwe vorm om op een andere manier met kunst om te gaan. We bieden een podium aan fotografen en kunstenaars die werken met fotografie, videokunst of new media art. We willen de publieke belangstelling voor kunst verbreden. Dat doen we door breder te gaan programmeren, met zowel hoog- als laagdrempelige exposities. We tonen fotografie als beeld, maar ook fotografie als medium in de kunst. Bij de nieuwe vorm hoort een uitbreiding van activiteiten en een educatief programma. We richten ons voorlopig op volwassenen en scholieren. Scholieren komen nu voor exposities, maar voor hen willen we ook activiteiten gaan ontwikkelen. Voor volwassenen organiseerden we de cursus Kunst Dichterbij, die komend najaar voor de tweede keer van start gaat. Het is een laagdrempelige cursus, waarbij geen voorkennis vereist is. Ook bieden we workshops Storytelling aan. En workshops cyanotypie, een van de oudste fotografische technieken. DuPho (Dutch Photography) heeft bij Pennings Foundation een pied-à-terre in het zuiden van het land gevonden voor haar bijeenkomsten. Regelmatig stellen zij hun workshops bij ons ook open voor niet-leden. En uiteraard zetten we bestaande activiteiten voort. We organiseren steeds meer lezingen, tweemaal per jaar bieden we portfolio-beoordelingen aan en in het voorjaar staat weer de fotoboekenbeurs op het programma. Het is een gezellige beurs, waar mensen elkaar ontmoeten. Daar komen mensen met gespecialiseerde belangstelling op af, het is een nichemarkt.”
Kenniscentrum
“Binnenkort ontvangen we 5.500 boeken over fotografie uit een particuliere collectie. Voor deze schenking was het van belang dat we de status van culturele ANBI-stichting ontvingen en dat is inmiddels gehonoreerd.” Bijzonder aan deze bibliotheek is dat het vrijwel alle door Nederlandse fotografen (en kunstenaars die fotografie als medium hanteren) uitgegeven fotoboeken bevat en daarmee een goed beeld geeft van de traditie van storytelling in Nederland. Nederland is het land van de fotoboeken! “Met de komst van deze collectie wordt Pennings Foundation ook een kenniscentrum voor fotografie. Wie inspiratie op wil doen voor zijn eigen verhaal of wie onderzoek wil doen, is straks, als de bibliotheek in huis is, welkom. Voor die bibliotheek moeten nog wel voorzieningen worden getroffen. Niet alleen moeten er boekenkasten worden gebouwd, ook willen we met deze bibliotheek een online verbinding maken met andere fotografiebibliotheken in Nederland, en daar is subsidie voor nodig.”
“Er is nog veel te doen. ‘Hoe harder je roeit, hoe meer water tegen de boot’ was een gevleugelde uitspraak van Jan Buster. En zo is het. Maar het team vrijwilligers breidt zich gestaag uit, waardoor de werkzaamheden kunnen worden verdeeld. Inmiddels hebben we bereikt dat hier een breed publiek komt, van jong tot oud, van de man in de straat tot de doorgewinterde kunstkenner.”
Comments