26.01.19 - 23.02.19
Spatio-temporeel
vandeCamp & Heesterbeek
Achter de naam Van de Camp & Heesterbeek gaat het kunstenaarsduo Patricia van de Camp en Marc Heesterbeek schuil. Belangrijk uitgangspunt voor hun werk is portretfotografie. Door vervreemding zoeken zij de grenzen op van identiteit en esthetiek en streven zij naar een tijdloos en universeel beeld.
Achter de naam vandeCamp & Heesterbeek gaat het kunstenaarsduo Patricia van de Camp en Marc Heesterbeek schuil. Belangrijk uitgangspunt voor hun werk is portretfotografie. Door vervreemding zoeken zij de grenzen op van identiteit en esthetiek en streven zij naar een tijdloos en universeel beeld. Met hun werk reageren ze op twee stellingen die al in de klassieke oudheid werden geformuleerd en die nog steeds actueel zijn.
Over schoonheid zei Aristoteles dat iets pas mooi is als er niets aan toegevoegd of afgehaald kan worden. Kortom, dat iets of iemand van nature schoonheid bezit. Bij de selfies op social media van tegenwoordig zien we een hang naar perfectie en een streven naar een ideaalbeeld en hebben de zelfportretten niet zoveel meer met de werkelijkheid te maken. Door digitale beeldbewerking onderzoeken vandeCamp & Heesterbeek esthetische principes als symmetrie in het gezicht of in het lichaam door wel iets toe te voegen of weg te halen. Als perfecte symmetrie van een gezicht ultieme schoonheid verbeeldt, dan is wellicht het afbeelden van de helft van het gezicht voldoende.
Plato beweerde dat de werkelijkheid die wij waarnemen een momentopname is. Door digitale manipulatie willen vandeCamp & Heesterbeek een momentopname omzetten in een tijdloos, esthetisch beeld. Bijvoorbeeld door verschillende momenten en posities van het portretteren te laten versmelten in een enkel beeld. Echo’s uit het collectieve beeldgeheugen worden niet geschuwd. Het refereren aan iconische beelden ontkent de tijd.
----------------------------------------------------------------------------
vandeCamp & Heesterbeek is the name for the artists’ duo Patricia van de Camp and Marc Heesterbeek. An important starting point for their work is portrait photography. Through alienation they investigate the boundaries of identity and aesthetics and strive for a timeless and universal image. With their work they respond to two theses that were formulated in classical antiquity and that are still current today.
Aristotle said about beauty that something is only beautiful if nothing can be added or taken away. In short, that something or someone naturally possesses beauty. With today's selfies on social media we see a craving for perfection and a striving for an ideal image and the self-portraits do not have much to do with reality. Through digital image editing vandeCamp & Heesterbeek investigate aesthetic principles such as symmetry in the face or in the body by adding or removing something. If perfect symmetry of a face depicts ultimate beauty, it may be sufficient to visualize only half of the face.
Plato claimed that the reality that we observe is a snapshot. Through digital manipulation vandeCamp & Heesterbeek want to convert a snapshot into a timeless, aesthetic image. For example, by merging different moments and positions of the portraits into a single image. Echoes from the collective image memory are not avoided. Referencing iconic images denies time.