21.06.20 - 18.07.20
Something Could Actually Happen: Zwischenlandschaften
Inge Nabuurs & Erwin van Doorn
‘Zwischenlandschaften’ noemen de Eindhovense beeldend kunstenaars Inge Nabuurs en Erwin van Doorn de projecten waar zij sinds 2016 aan werken. De titel is geïnspireerd op een uitspraak van de Zwitserse socioloog Lucius Burckhardt (1925-2003), “Het is aan schilders en dichters om het landschap zichtbaar te maken”.
‘Zwischenlandschaften’ (Twilight zone) is what the Eindhoven visual artists Inge Nabuurs and Erwin van Doorn call the projects they have been working on since 2016. The title is inspired by a statement of the Swiss sociologist Lucius Burckhardt (1925-2003), "It is up to painters and poets to make the landscape visible".
Bij Pennings Foundation wordt een overzicht getoond van Zwischenlandschaften I, II en III. Het acccent ligt op Zwischenlandschaften III en de video van een speciaal hiervoor uitgevoerde performance.
De expositie verschaft inzicht in de methodologie van de kunstenaars, waarbij research als basis dient. Nabuurs & Van Doorn onderzoeken sociale of culturele situaties of gebeurtenissen uit het verleden en reageren daar als kunstenaars op, door middel van allerlei typen interventies. De media waarvan ze zich bedienen zijn installatie, video, fotografie en performance. Teksten en projecties van teksten vormen een belangrijk bestanddeel van hun werk.
Onderzoeksresultaten en bevindingen tonen zij o.a. in installaties (research sculptures). Uit gevonden teksten, bijvoorbeeld archiefdocumenten, briefwisselingen of interviews, halen zij citaten - een woord of een markante uitspraak – die zij isoleren door de rest van de tekst zwart te maken. Vervolgens presenteren ze die woorden of uitspraken op banners of projecteren die op een door henzelf gekozen ondergrond. Door de citaten los te maken van de oorspronkelijke context krijgen ze iets tijdloos. In hun nieuwe presentatie kunnen de woorden en uitspraken associaties oproepen en een nieuwe betekenis krijgen, als een statement, waarmee het verleden verbonden wordt met het heden en mogelijk ook de toekomst. Daarnaast transformeerden de kunstenaars onderzoeksresultaten naar een legenda, die weer als basis dient voor een performance.
Er zit een gelaagdheid in de werkwijze van Nabuurs & Van Doorn. In het eerste deel van de expositie komt hun methode van onthullen en verbergen aan bod. Het tweede deel van de expositie toont hoe de kunstenaars met de vondsten nieuwe artistieke ‘landschappen’ creëren.
Voor Zwischenlandschaften I (2016-2017) verdiepten Nabuurs & Van Doorn zich in het Furkart project, waarbij zestig kunstenaars tussen 1984 en 2000 als een artist-in-residence kunstwerken maakten in de Zwitserse Alpen vanuit een hotel op de Furkapas. Nabuurs & Van Doorn interviewden een aantal kunstenaars via e-mails. Uitspraken uit deze e-mails vormden de basis voor kunstwerken en voor een performance (Game Piece I), uitgevoerd tijdens Documenta 14 in Kassel. Ook maakten ze een poëtische film.
Voor Zwischenlandschaften II (2017) doken ze in het archief van houtverwerkingsfabriek Picus in Eindhoven en haalden vergeten projecten en nooit uitgevoerde plannen en ontwerpen boven water. Teksten uit documenten en correspondentie dienden als basis voor kunstwerken van het kunstenaarsduo. Ook van dit project werd een poëtische film gemaakt.
Aanleiding voor Zwischenlandschaften III (2017) was een expositie van de spraakmakende Amerikaanse kunstenaar Mike Kelley (1954-2012) en de Oostenrijkse kunstenaar Franz West (1947-2012) in Villa Empain in Brussel in 1999. De installatie Categorical Imperative and Morgue van Mike Kelley, aangekocht door het Van Abbemuseum, was reden voor Nabuurs & Van Doorn om af te reizen naar Wenen en naar Detroit en om daar onderzoek te doen. Dit project resulteerde in een film, aangekocht door het Van Abbemuseum, en installaties (research sculptures) die nu getoond worden bij Pennings Foundation. De geplande performance (Game Piece II) kan vanwege het coronavirus niet voor publiek worden opgevoerd. Deze wordt van tevoren opgenomen, zodat de film tijdens de expositie te zien is.
Over de kunstenaars
Inge Nabuurs (1972) en Erwin van Doorn (1971) zijn conceptueel kunstenaars, gevestigd in Eindhoven. Na hun opleiding aan de Design Academy in Eindhoven kozen ze ervoor om als autonoom kunstenaarsduo verder te gaan. Om hun projecten te realiseren gebruiken ze uiteenlopende media: fotografie, video, installatie en performance.
Nabuurs & Van Doorn exposeerden eerder in o.a. het Van Abbemuseum in Eindhoven, The New Museum in New York, Villa Empain in Brussels, 12 Hay Hill in London, The Forgotten Bar Project in Berlin en Galerie Pennings (nu Pennings Foundation) in Eindhoven.
Werk van het duo bevindt zich in collecties van o.a. het Van Abbemuseum te Eindhoven, Lucius Buckhardt Foundation te Basel en het V&A Museum in Londen.
De expositie is tot stand gekomen in nauwe samenwerking met het Van Abbemuseum.
Curator: Carolina Calgaro (special advisor: Steven ten Thije).
----
An overview of Zwischenlandschaften I, II and III is shown at Pennings Foundation. The focus is on Zwischenlandschaften III and the video of a new performance specially staged for this purpose.
The exhibition provides insights into the artists’ methodology, based on research. Nabuurs & Van Doorn investigate social or cultural situations or events from the past and respond to them as artists by means of all kinds of interventions. The media they use are installation, video, photography and performance. Texts and projections of texts form an important part of their work.
Nabuurs & Van Doorn show research results and findings in installations (research sculptures). From ‘found’ texts, for example archival documents, correspondences or interviews, they extract quotes – one or several words - which they isolate by blackening out the rest of the text. They then present those words on banners or project them onto a surface of their choice. By separating the quotes from the original context, they become somehow timeless. In their new presentation, the words can evoke associations and acquire a new meaning, as a statement, connecting the past with the present and possibly also the future. In addition, the artists transformed research results into a legend, which in turn serves as the basis for a performance.
There is a layering in the working method of Nabuurs & Van Doorn. In the first part of the exhibition their method of revealing and hiding is discussed. The second part of the exhibition shows how the artists use the finds to create new artistic 'landscapes'.
For Zwischenlandschaften I (2016-2017), Nabuurs & Van Doorn immersed themselves in the Furk’art project, in which sixty artists made works of art in the Swiss Alps between 1984 and 2000, from an hotel on the Furka Pass that functioned as an artist-in-residence. Nabuurs & Van Doorn interviewed some of the artists via e-mails. Statements from these e-mails formed the basis for artworks and for a performance (Game Piece I), performed during Documenta 14 in Kassel. They also made a poetic film.
For Zwischenlandschaften II (2017), they dove into the archive of the wood processing factory Picus in Eindhoven and uncovered forgotten projects and never-executed plans and designs. Texts from documents and correspondence served as the basis for works of art by the artist duo. A poetic film was also made of this project.
An exhibition of the striking American artist Mike Kelley (1954-2012) and the Austrian artist Franz West (1947-2012) at Villa Empain in Brussels in 1999 sparked Zwischenlandschaften III (2017). Mike Kelley's installation Categorical Imperative and Morgue, purchased by the Van Abbemuseum, caused Nabuurs & Van Doorn to travel to Vienna and Detroit and conduct research there. This project resulted in a film, purchased by the Van Abbemuseum, and installations (research sculptures) that are now shown at Pennings Foundation. Due to the corona virus, the planned performance (Game Piece II) cannot be performed for the public. This will be pre-recorded so that the film can be seen during the exhibition.
About the artists
Inge Nabuurs (1972) and Erwin van Doorn (1971) are conceptual artists, based in Eindhoven. They both studied at the Design Academy in Eindhoven and decided to form an autonomous artist duo. They use a variety of media to realize their projects: photography, video, installation and performance.
Nabuurs & Van Doorn previously exhibited at the Van Abbemuseum in Eindhoven, The New Museum in New York, Villa Empain in Brussels, 12 Hay Hill in London, The Forgotten Bar Project in Berlin and Galerie Pennings (now Pennings Foundation) in Eindhoven.
The duo's work is in collections of (among others) the Van Abbemuseum in Eindhoven, the Lucius Buckhardt Foundation in Basel and the V&A Museum in London.
The exhibition was created in close collaboration with the Van Abbemuseum. Curator: Carolina Calgaro (special advisor: Steven ten Thije).